rei̇s

listen to the pronunciation of rei̇s
Englisch - Englisch

Definition von rei̇s im Englisch Englisch wörterbuch

reis
A chief, person with authority
reis
A common title in the East for a person in authority, especially the captain of a ship
reis
The word is used as a Portuguese designation of money of account, one hundred reis being about equal in value to eleven cents
reis effendi
He was chancellor of the empire, etc
reis effendi
A title formerly given to one of the chief Turkish officers of state
Türkisch - Türkisch
(Osmanlı Dönemi) Baş, başkan
reis
Başkan, lider
reis
Küçük tekne kaptanı
reis
çok yargıçlı mahkemelerde, mahkeme başkanlığı yapan yargıç
reis
Başkan, lider: "İstanbul'un belediye reisi olmak çok şerefli, fakat hiç de heves edilecek bir şey değildir."- H. E. Adıvar
reis-i cumhur
Cumhurbaşkanı
reis bey
bakınız: başkan
reis efendi
bakınız: reisülküttap
Reis
(Osmanlı Dönemi) RE'S
Reis
(Osmanlı Dönemi) SERGERDE
Reis
(Osmanlı Dönemi) PİR
Reis
(Osmanlı Dönemi) MEHTER
seydi ali reis
Hint Okyanusu kaptanı olarak Portekiz korsanlarıyla başarılı savaşlar yapmış, denizciliğinin yanı sıra tarih, coğrafya, matematik ve denizcilik üzerine yazılmış yapıtlarıyla da tanınmış XVı. yüzyıl Osmanlı amirali
rei̇s
Favoriten